- μονομαχώ
- μονομάχησα, παίρνω μέρος σε μονομαχία με άνθρωπο ή θηρίο: Μονομάχησε με το λιοντάρι και το νίκησε.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
μονομαχώ
Look at other dictionaries:
μονομαχώ — μονομαχώ, μονομάχησα βλ. πίν. 73 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
μονομαχώ — (ΑΜ μονομαχῶ, έω, Α ιων. τ. μουνομαχῶ) [μονομάχος] μάχομαι μόνος προς έναν μόνο αντίπαλο («ἐμουνομάχησέ τε καὶ ἐπέκτεινε Ὕλλον», Ηρόδ.) μσν. 1. πολεμώ μόνος εναντίον πολλών αντιπάλων 2. συνεκδ. πολεμώ, παίρνω μέρος σε μάχες αρχ. 1. (στην αρχαία… … Dictionary of Greek
μονομαχῶ — μονομαχέω fight in single combat pres subj act 1st sg (attic epic doric) μονομαχέω fight in single combat pres ind act 1st sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μονομάχῳ — μονόμαχος fighting in single combat masc/fem/neut dat sg μονομάχος masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μονομάχωι — μονομάχῳ , μονόμαχος fighting in single combat masc/fem/neut dat sg μονομάχῳ , μονομάχος masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αψιμαχώ — (AM ἁψιμαχῶ, έω) κάνω αψιμαχία. [ΕΤΥΜΟΛ. < αψι (< άπτω) + μαχώ < μάχος < μάχομαι (πρβλ. μονομαχώ, ναυμαχώ, συμμαχώ κ.ά.)] … Dictionary of Greek
μονομάχημα — και μονομάχισμα, τὸ (Μ) [μονομαχώ] μονομαχία … Dictionary of Greek
μονομάχος — (λατ. gladiator). Πρωταγωνιστής ενός θεάματος πάλης κατά ζεύγη, που ήταν πολύ δημοφιλές στη Ρώμη από τον 2o αι. π.Χ. Οι αγώνες αυτοί, πιθανότατα ετρουσκικής καταγωγής, γίνονταν στα αμφιθέατρα και είχαν, στην αρχή, νεκρώσιμο χαρακτήρα, συνδεόμενοι … Dictionary of Greek
μονομαχίζω — (Μ) πολεμώ, λαμβάνω μέρος σε μάχες. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού μονομαχῶ κατά τα ρ. σε ίζω] … Dictionary of Greek
μουνομαχώ — μουνομαχῶ, έω (Α) ιων. τ. βλ. μονομαχώ … Dictionary of Greek
